donderdag 28 maart 2013

Now I’m going to hold my wife!

Om onze laatste week aan de lodge in te zetten, hielden we dus een lekkere bbq! Na deze, alweer geslaagde, editie op ons zelf geknutselde barbecuetje, besloten we de nacht in te zetten.








Deze nacht werd ingezet met het ontvlechten van Linns haar. Lorenz en Lies zorgden ervoor dat de vlechtjes van Linn tot het verleden behoren. Hoe ze er momenteel uitzag? Kijkt u zelf maar!












We bleven vannacht aan de lodge, maar hielden ons bezig, met muziek luisteren, spelletjes schaak en bao. Terwijl Lorenz en Yoeri het volhielden om het terug licht te zien worden, legde Ian zich op het terras op een matras neer om enkele uurtje slaap te vatten.




Malaweetje: Toen onze nightwatch de lodge verliet en we hem vroegen of hij plannen had, antwoordde hij dit: Now I’m going to hold my wife! Fantastisch plan, mister nightwatch!


Nadat Lorenz, Ian en Yoeri een ochtendduik in het meer namen, hielden we ons zondag bezig met materialen maken voor de lagere school. De laatste didactische posters werden afgewerkt en verstevigd met zelfklevende plastiek.

Vandaag hadden we, naar traditie, een Lazy Sunday, waarover verder niets te vertellen valt.


Maandag 25 maart

De dag dat Lorenz bijna een zenuwinzinking had…

Deze ochtend vertrok iedereen weer vroeg naar de scholen. Ian en Yoeri hadden een teammeeting met de leekrachten en directie van de lagere school. Op die vergadering kwam iedereen vertellen wat er besproken was in de deelvergaderingen per departement. Conclusie: Wat een saaie bedoening, die veel te lang duurde. Yoeri en Ian werden wel nog eens bedankt voor de innovatieve manier van lesgeven en voor al het harde werk dat ze geleverd hadden in de school.

Op de lagere school werden vandaag de meeste materialen opgehangen. Alle klassen ondergingen een transformatie, want in elke klas is er nu didactisch materiaal en kleur te bespeuren. Meteen een fantastische verbetering.

De ochtend werd wel slecht ingezet. Lorenz opende de klas waar hij zaterdag anderhalf uur was beziggeweest en zag zijn werk dat al zijn werk in rook was opgegaan. Aangezien er leerlingen op school slapen hadden ze deze klas volledig terug ondersteboven gehaald. Het gezicht van Lorenz sprak boekdelen en de directeur stormde op een aantal leerlingen af om hen duidelijk te maken wat voor onrespectvolle sloddervossen het wel niet waren.

In de namiddag keerden Yoeri en Ian terug naar school om alle sponsoren van de inzamelactie eeuwige roem te gunnen. De namen van alle mensen die gedoneerd hebben komen in de klassen van Form 1 te staan. Yoeri en Ian gaan deze vandaag en de komende dagen op de muur schilderen.

Linn en Lorenz hielden zich deze namiddag bezig met het maken van een uurrooster voor de lagere school. Het uurrooster dat nu in het kantoor van de directeur hangt, geeft aan dat sommige leerkrachten op hetzelfde uur in 2 of 3 klassen tegelijk moeten zijn. Dat kan niet, dus stelden we voor om het uurrooster eens onder handen te nemen. Een heus werkje dat hier en daar wel problemen oplevert omdat de leerkrachten niet in een vaste klas staan, maar elk een eigen vak geven.

Uiteindelijk geraakte het algemeen rooster af, de volgende dagen houden we ons bezig met roosters per klas en per leerkracht maken.

Maandagavond besloot onze provider Airtel het werk even neer te leggen. Plots waren we van de wereld afgesloten. Zowel internet als telefonie lag vanavond plat. Mensen die zich zorgen maakten omdat we plots niet meer bereikbaar waren, geen nood! We zijn niet overvallen of verkracht en onze ingewanden zijn niet verkocht op de zwarte markt. Die hebben we allemaal zelf nog ergens.


Dinsdag 26 maart

Vanochtend keerden we weer allemaal terug naar de scholen. Yoeri en Ian gingen verder schilderen, terwijl Lorenz, Lies en Linn nog een aantal dingen in de klassen gingen hangen.

Yoeri en Ian werden vandaag door de poetsvrouw van de middelbare school uitgenodigd omdat ze hen echt respecteerde. Na een fietstocht, waarbij ze de berg opmoesten, kwamen de heren aan het huis van de dame. Na een praatje hoorde Ian plots een kip kakelen. "Deze gaan ze klaarmaken Yoeri." "Nee, dat zal toch niet." Waarna een kip de kamer binnenstormde, achterna gezeten door een moordlustige Afrikaanse dame. "What are you going to do with it?" "It's a meal for you!" Yoeri en Ian kregen dus Local Chicken with rice voorgeschoteld. Versgeslachte kip, lekker, maar heel taai!

Terwijl de heren naar huis fietsten, besloot de ketting van Yoeri zijn fiets het te begeven. Ian speelde dus biketaxi, door Yoeri met fiets helemaal naar de lodge voort te trekken.



Tijdens het verdere verloop van de dag werd er voor school gewerkt. Hoe we hier voor school werken? Dat kan je zelf ook eventjes bekijken.




Malaweetje: Wist je dat Lorenz’ computer ook lijdt onder het warme weer? Plots besloot het scherm om zich in 2 delen te splitsen. Komaan computer, nog een paar daagjes volhouden, please!






Woensdag 27 maart

Ook deze ochtend vertrokken Lies, Linn en Lorenz weer naar de lagere school. Omdat we telkens sleutels misten en er geen leerkrachten of directeur waren om de klassen open te doen, moesten we steeds dingen uitstellen. Vandaag ronden we hier hopelijk echt af. Telkens voor een half uurtje terugkomen is ook maar niks.

Ondertussen hangen er ook waslijnen met wasknijpers in elke klas. Sommige van deze waslijnen zijn al aangekleed met een aantal prenten. Nu hoeven er geen prenten meer tegen de muur gekleefd te worden, want als die er afgehaald worden, komt de verf er mee af. Hopelijk blijft alles hangen en wordt het functioneel gebruikt! 





Deze namiddag gingen Yoeri en Ian op tocht. Ze maakten een wandeling langs het meer en kwamen op hun tocht een kleine krokodil tegen. Meteen gingen ze op zoek naar een stok om gewapend verder te trekken. 
Ze moesten maar eens een grote groep bloeddorstige krokodillen tegenkomen natuurlijk!

’s Avonds werden we aangenaam verrast. We moesten zelf geen eten maken, want we werden door het comité getrakteerd. Het comité wou eens een praatje met ons komen doen en dat was er tot nu toe nog niet van gekomen. Op het menu vanavond: Chicken with chips. Na wat speeches en voorstellingen werden we bedankt voor alles wat we gedaan hadden. Eigenlijk was dit een verwelkoming, maar het draaide een beetje uit tot een ‘goodbye’, aangezien het hier morgen eigenlijk onze laatste dag is. Na wat praatjes, plaatsen we onze voetjes onder tafel. Kip met frietjes, goed. Alleen spijtig dat het eten koud was tegen dat het geserveerd werd. Eten maken voor 13 mensen tegelijk, is hier dus een moeilijke opgave. Begrijpelijk natuurlijk.


Donderdag 28 maart

De laatste dag aan de lodge! Vandaag pakken we de laatste spullen in, bekijken we onze route voor de komende weken en beslissen we hoe we onze eerste stappen zetten.

Yoeri en Ian vertrokken vanochtend weer naar de middelbare school om nog enkele namen op de muur te schilderen, terwijl de anderen de laatste aanpassingen aan de uurroosters voor de lagere school doen. 





Deze middag komen de directeur, onderdirecteur en de chauffeur van de middelbare school langs en eten we samen met hen. Ook omdat we hen willen bedanken om ons hier zo hartelijk te ontvangen.










Malaweetje: Wist je dat ze hier cement met de hand mengen? Liever zij dan wij! 












Straks genieten we van onze laatste avond aan de lodge en nemen we hoogst waarschijnlijk ook afscheid van de bottle store in het dorp. Normaal gezien keren we nog 1 of 2 dagen terug naar de lodge, om onze spullen op te halen en een laatste afscheid van de school te nemen.

We kijken allemaal enorm uit naar de komende weken! Morgenochtend om 7u vertrekken we naar Uliwa. Van daaruit gaan we met de minibus richting Mzuzu, maar slaan we af richting Rumphi om dan het nationaal wildlife reservaat Vwaza te bezoeken! Olifanteeeeuuuhhhh!!

We proberen wekelijks iets op de blog te zetten, maar aangezien we zelf geen computer meenemen, zijn we afhankelijk van beschikbare computers en internet op overnachtingsplaatsen. Waar het mogelijk is, geven we jullie updates over onze reis!

Tot binnenkort!


PS: Willen jullie weten hoe het verloop van onze vakantie er gaat uitzien?

We reizen eerst naar het zuiden. We vertrekken richting Vwaza, een nationaal park, dan gaan we naar Nkatha Bay (waar ze een discotheek hebben). Zo gaan we verder naar Salima, waarna we stoppen in Cape Maclear (daar gaan we hoogst waarschijnlijk duiken). We vervolgen onze weg naar Nationaal park Liwonde, waarna we het zuidelijkste punt van onze reis hebben bereikt in Blantyre (de handelsstad van Malawi, en de meest westers uitziende omgeving). Eventueel houden we tussen deze 2 laatste plaatsen nog een stop in Zomba. Deze trip zal, in vogelvlucht van plaats tot plaats, zo’n dikke 1000km in beslag nemen.

Dan trekken we terug naar boven. Een eerste tussenstop houden we in Monkey Bay, waar we, als alles volgens plan verloopt, de boot nemen. Deze boot is nog niet terug actief, dus we zouden wel eens pech kunnen hebben. Met die boot varen we dan een dikke 400 km en zo zijn we in ongeveer 3 dagen, met tussenstops in Nkhotakota, Likoma Island, Nkhata Bay, terug in Chilumba.

zaterdag 23 maart 2013

Don't come knocking when the boat is rocking!

Hier zijn we weer! Lees snel verder, dan kom je alles te weten over ons fantastisch relaxweekend.

Zoals we vrijdag al neerschreven, hadden we vrijdagavond onze megabarbecue. En het was een succes! Geiten- en varkensvlees (samen goed voor 2,5 kg), 5 vissen, 20 worsten, 6 grote broodjes, lookboter, eieren en een berg groenten om ‘u’ tegen te zeggen. We nodigden onze man Kondowe uit om ons te vergezellen aan tafel. En wat bleef er na een vreetpartij van zo’n uur of 3 over? Wel, eigenlijk niets meer. Enkele overschotjes waarvan we tussendoor wisten dat ze niet op zouden raken, mocht de nachtwaker verorberen.

Nadien hebben we nog wat genoten van een drankje en een spelletje Bao in onze tuin.


Zaterdagvoormiddag bestond uit onze spullen pakken en tevergeefs op zoek gaan naar een kapper die nog open was. De lagere school had ook nog examens nodig tegen maandag, dus deze gingen in druk en waren net op tijd klaar. Om 13u hadden we afgesproken te vertrekken. Gepakt en gezakt vertrokken we met de fietstaxi naar de middelbare school. Vanaf donderdag gaan de leerlingen, na 11 weken non-stop internaat, naar huis (omwille van de paasvakantie) en om dat afscheid ‘te vieren’, werd er een disco georganiseerd. Wij dus naar de disco! We kwamen er tegen half 2 aan en de hal waar de disco plaatsvond was zo goed als volledig verlaten. Wat zagen we? Een computer, 2 boxen, een handvol leerlingen, 5 mzungu’s en de spreekwoordelijke hooibal die door het lokaal vloog. Vreemd, disco zonder mensen.


De reden vonden we echter zeer snel. Na een kijkje om het hoekje, bleken de leerlingen net hun middagmaal te krijgen. 400 leerlingen die in rijen stonden aan te schuiven om hun bord vol te laten scheppen met rijst en een stukje afvalvlees. De niet-vleeseters hadden de keuze tussen een ei of tomatensaus. Fantastische gedachtegang natuurlijk: “We houden een disco van 13u tot 17u en om 13.30u beginnen we de lunch te serveren.” Dat er niemand in de disco stond, was dus logisch. 



Na een praatje met enkele leerlingen, besloten we onze één van de leerkrachten te zoeken. Deze leerkracht had ons zijn auto beloofd om op weekend te gaan. Wij moesten enkel de benzine betalen en dan was de auto van ons voor dit weekend. Ian, Linn en Lies mochten uitvechten wie de chauffeur mocht zijn. Deze 3 hadden immers een rijbewijs bij. Na een strijd die bloed, zweet en tranen opleverde, besliste een professionele jury dat Ian als winnaar uit de bus kwam. Ian dus achter het stuur! Oh, wacht, nog eventjes de richtlijnen voor gebruik beluisteren. “Als het knopje om het raam te openen of te sluiten er af valt, geen paniek, you can always fix it.” “Als je de auto parkeert en achterlaat, moet je de motorkap wel met slot en ketting langs de onderkant van de auto vasthangen.” “En als je start, moet je eventjes wachten, anders kan je niet vertrekken.” Maar we moeten zeggen. Een van de beter uitziende auto’s in Malawi. Later bleek dat die ook zeer degelijk reed. 

 Off we go, naar Chitimba! Ja, we zijn daar al eens geweest. Toen sliepen we onder een mangoboom. Nu hopen we iets meer luxe te vinden.

Hop, net voor het dorp linksaf naar Chitimba Camp (of Chitimba Beach), eens de houtmarkt gepasseerd, werd de poort geopend.

Eerste indrukken: Waaauuuwwww! Paradijs op aarde! Een prachtig zicht op het strand, voorafgegaan door palmbomen en mooie plantjes, 2 ronde tafels; bedekt door rieten, ronde afdakjes, allerlei houten hutjes die als logement dienden, een kampvuur en last but not least een zeer gezellige bar met leuke zeteltjes! Joepie! Een weekendje ontspannen, relaxen en ademen!

Het eerste wat we deden was een kamer boeken voor 2 nachten. Met z’n vijven in een dorm voor de komende 2 nachten. Gezellig! Het volgende wat we deden was een kijkje nemen op de menukaart en alvast een cocktail bestellen. Tropisch land, tropische omgeving, tropisch drinken. 5 maal Cuba Libre alsjeblieft.
Chitimba Beach wordt uitgebaat door een Nederlands koppel, die momenteel 6 jaar in Malawi wonen. Ook leuk, want de barmannen spreken hier en daar een woordje Nederlands. Meteen werd duidelijk dat we het hier wel naar onze zin zouden hebben. Want de barman van vandaag is de eerste grappige Malawiaan die we tegenkomen.

Eerst even genieten van het uitzicht, het drankje naar binnen slurpen, onze spullen wegzetten en genieten van een lekkere lunch.

Iedereen voldaan? Dan trekken we naar de houtmarkt! Zo’n 10 shops die eigenlijk allemaal hetzelfde verkopen en veel te veel geld vragen. Wij kennen dat systeem ondertussen al. “How much is it?” “8000 Kwacha.” “Pfoe, that’s a lot.” “But because you’re my good friend, I can give you mooi prijs!” “Yes, we know!”

Afbieden en veel bestellen is de sleutel tot succes. We zeiden het vorige keer ook al. We maken hier snel vrienden!

We lieten ons eventjes gaan op de houtmarkt en kochten en bestelden wat Afrikaanse kunst van onze vrienden die ons mooi prijs konden geven. Tegen morgen zal alles af zijn en kunnen we dus al onze spullen ophalen.

’s Avonds deden we dan weer waarmee we ’s middags eigenlijk al begonnen waren. Relaxen! Na een overheerlijke Spaghetti ploften we neer in de zeteltjes, waar we nog een spelletje Jenga speelden en uiteindelijk onze avond afsloten aan de toog van de bar, met een gesprek met de barman en de eigenaars.

Malaweetje: Wist je dat de barmannen hier leuke namen hebben. Zo werden we bediend door Knackworst, Schwarzenegger en Joep Janssen.






De volgende dag begaven Lorenz en Yoeri zich naar het meer om een verfrissende ochtendduik te gaan nemen, terwijl Ian, Linn en Lies het dorp in trokken. Ian wilde proberen zijn Allstars te laten maken bij een schoenmaker. Helaas, geen schoenmaker te zien vandaag.

Vandaag besloten we in de namiddag een activiteit te gaan doen. Zo heel de dag relaxen is het natuurlijk ook niet. De keuze viel op houtsnijden. Aangezien we allerlei op een houtmarkt hadden besteld, wilden we natuurlijk weten hoe moeilijk het was om dit te maken. Aangezien mzungu’s alles kunnen, kan ook dit geen probleem zijn natuurlijk.

Wat probeerden we uit? Lorenz, Ian en Linn waagden zich aan een Wall Plaque, Lies ging voor de sleutelhanger en Yoeri besloot zijn kunsten op een Afrikaans masker te werpen. Na wat testen, proberen, prullen en 3u bezig zijn, hadden we enkele mooie resultaten!




Terug over de houtmarkt, om al enkele spullen op te halen. Uiteraard was nog niet alles af, because this is Africa! Wat wel af was, namen we al mee. De rest zullen we morgen wel ophalen. Gelukkig was Ians schaakbord al af. Een pareltje, waarmee we ons ’s avonds kostelijk amuseerden. Het derde schaakspelletje tussen Lorenz en Ian leverde een partij van 80 minuten op!

Malaweetje: Wist je dat Yoeri door de eigenaar mee naar zolder werd genomen? Lachend en tevreden kwam hij terug beneden!

Maandag besloten we om 16u te vertrekken. Dat hadden we ook tegen alle Afrikanen op de houtmarkt gezegd, zodat al onze spullen voor 16u af moesten zijn. Na een dagje wachten en luieren was het bijna 16u toen we onze spullen in de auto aan het laden waren. Wat deden we vandaag zoal? Boa en Chess spelen, luieren en nog wat Afrikaantjes lastig vallen op de houtmarkt. Lorenz en Ian waagden zich ook aan een spelletje beachvolley. Vermoeidend!

Uiteindelijk was het 17u tegen dat we alles hadden en dus konden vertrekken. Op het allerlaatste moment werden er nog dingen afgewerkt. Terwijl we naar het dorp wandelden werd er nog een doosje van een laag schoensmeer voorzien. In het dorp moesten we toch nog enkele boodschappen doen.
Off we go, back to Chilumba met alweer een fantastische chauffeur achter het stuur. Aangekomen aan de lodge laadden we onze spullen uit de auto en reden Yoeri en Ian terug naar de eigenaar van de auto. Snel de auto afzetten en met de fietstaxi terugkomen. Tegen dat ze terug waren stond het eten al bijna klaar en konden we ons fantastisch weekend gezellig afsluiten.

Malaweetje: Wist je dat we in Chitimba Beach zelfs nog minder betaalden om te overnachten dan we hier in de lodge doen? Voor €7 overnacht je hier al paradijselijk. Erg duur is Malawi dus niet. Interesse? www.chitimba.com


Dinsdag 19 maart

Back to realilty!
Vandaag moesten we terug aan de slag op de scholen. Lorenz, Linn en Lies gingen toezicht houden bij de examens van de lagere school, terwijl Ian en Yoeri wederom aan de slag gingen op de middelbare school. Lies en Lorenz bleken dan vandaag eigenlijk niets te moeten doen. De leerkrachten hadden enkele documenten nodig die op de lodge lagen, dus slenterden de 2 heen en weer tussen de school en de lodge. Linn had vandaag haar eigen examen, dus daar moest ze wel aanwezig zijn.
In de voormiddag zagen we Yoeri aankomen, hij was enkele spullen, die hij wel kon gebruiken, vergeten en aangezien ze op de school (en in de rest van het dorp) even zonder stroom zaten, was het dus de ideale moment.
Verder valt er over vandaag niet veel te vertellen. Een rustig dagje om de week in te zetten.


Woensdag 20 maart

Vandaag is het de laatste werkdag op de middelbare school. Ian en Yoeri vertrokken ’s ochtends op tijd naar school om de laatste klusjes te doen en alles de finishing touch te geven. Toen ze om 5 voor 8 op school aankwamen, zeiden de leerkrachten tegen Yoeri dat hij om 8u toezicht moest gaan houden tijdens een examen. “Hoe? Dat is toch morgen?” “Ahja, we hebben dat veranderd, jij moet nu vandaag toezicht houden.” Oké, gelukkig was hij er op tijd en omdat de andere toezichthouder niet kwam opdagen, besloot Ian om Yoeri gezelschap te houden. Nadien werkte Ian nog een aantal bedden af (waardoor de teller nu op 51 bedden staat, knap werk!) Ook de krijtborden kregen hun laatste lekje verf, waardoor alles er nu tiptop uitziet. (Hier staat de teller op 9)

Op de lagere school werden de laatste examens van Standard 6 en 7 afgenomen en Linn, Lies en Lorenz besloten met de lagere jaren al een activiteit te doen. Omdat de leerlingen wel aanwezig moeten zijn, maar ze geen les meer krijgen en dus de hele dag niets te doen hebben, besloten we iets te doen om binnenkort de klassen wat kleur te geven. We lieten elk kind zijn eigen hand op een kartonnetje tekenen. Deze werden met wasco omlijnd en ingekleurd met kleurpotloden. Grappig om te zien, als je je inbeeldt dat de kindjes van Standard 1 en 2 nog nooit een kleurpotlood of wascokrijtje gezien hebben.
Toch enkele hele mooie resultaten en binnenkort dus opgefleurde klaslokalen.


En wat doen we verder op een stroomloze dag? Wel, een pingpongtafel verzinnen en dus tafeltennis spelen! Linn en Lorenz besloten om een tafeltje om te toveren om een spelletje tafeltennis te kunnen houden. Mini-pingpong! Moeilijk, maar wel heel leuk!









Als tweede stond het spelletje Flingo op het programma. Een strandspel, waarbij het de bedoeling is om een balletje in de lucht naar elkaar te spelen met behulp van een doek die aan je nek hangt en opgespannen wordt, door op te spannen met je handen. Op de foto zien jullie wel wat we bedoelen. Ook onze Afrikaanse vrienden Harriet en Kondowe waren er zot van. Het heeft lang geduurd voor ze wilden proberen, maar toen ze overtuigd waren, waren ze helemaal verkocht! 





Malaweetje: Lorenz en Ian gingen vandaag naar de kapper en toen Ian aan de beurt was viel de elektriciteit uit. Gevolg? Zelf maar verder afscheren! Dit was het kappersresultaat!





Donderdag 21 maart

Gelukkige lente! Geniet nog een beetje van de laatste smeltende sneeuw en vrieskou, wij zullen hier aan jullie denken terwijl we in onze T-shirt en short in de brandende zon een pintje drinken bij zo’n 35 graden.
Vandaag was het Closure Day op de middelbare school. De leerlingen mochten dus vandaag voor de eerste keer in 11 weken naar huis vertrekken. Tijdens deze assembly, die Yoeri en Ian eigenlijk gemist hebben, werden ze beiden nog eventjes bedankt voor al het geleverde werk de voorbije weken.

Yoeri zag vandaag een mooie tekst op bord geschreven staan. Een van de leerlingen had iets op bord geschreven om ons te bedanken voor ons harde werk en de mooie opknapbeurt. Leuk, om zo door iemand bedankt te worden. Een aangename verrassing!

Op de lagere school werd er verder geknutseld. Vandaag stonden Standards 4 t.e.m. 8 op het programma. Ook hier zagen we weer mooie resultaten. Ook vandaag moesten de leerlingen weer niets doen en hadden ze dus een dagje rondhangen en spelletjes spelen op school tegoed.

’s Middags hadden we bezoek op de lodge. De headmaster van de lagere school, kwam samen met Mister Banda, Madam Mwaftirwa en de 4 studenten (waaronder de 2 best scorende van de school) afscheid nemen van de ‘student teachers’. Ze brachten een cadeautje mee, dat bestond uit rijst, broden en groenten en wij boden ze een drankje aan en hadden een gesprekje met de leerkrachten en kinderen.

De avond sloten we af in de bottle store. Met z’n allen besloten we gezellig iets te gaan drinken in de bottle store. Gezellig en warm was het, tot het begon te regenen. We zochten toevlucht onder het rieten bouwsel naast de bottle store, maar ook daar bleven niet helemaal droog. Ook speelde de elektricteit met onze voeten. Deze viel zo’n 3 keer uit en kwam uiteindelijk ’s ochtends terug. Deze keer was het niet echt een probleem. De drankjes waren koud.

Malaweetje: Wist je dat onze nachtwacht zich nu echt kan verdedigen. Wij deden hem een katapult cadeau, want tot op heden kon hij enkel maar roepen… “Go away, don’t steel, don’t be an angry man!” Ik zou het inbreken al opgeven, denk ik!


Vrijdag 22 maart

Vanochtend om 6u werden Yoeri en Ian met een auto opgehaald om met een aantal mensen van de middelbare school naar Mzuzu te rijden. Het plan was om vandaag met het sponsorgeld een hele hoop boeken te gaan halen. Inderdaad, dat was het plan, want Linn kreeg telefoon van Ian om te zeggen dat ze morgen weeral terug moeten. Blijkbaar kan er met een maestro dan toch geen geld afgehaald worden en hebben de heren een Visa-kaart nodig. Dit regelen we dus via Linn, want zij is de enige met een Visa. Mastercard zou ook niet werken, anders had Lorenz ook ter hulp kunnen schieten.
Uiteindelijk, toen de heren om 20.30u aan de lodge kwamen, bleken ze toch al bijna alles gekocht te hebben. Lorenz had geld meegegeven om te wisselen en ook Ian en Yoeri hadden nog geld bij. Dit bedrag, samen met het bedrag dat ze aan een automaat wel konden afhalen, zorgde er voor dat alles toch nog gekocht kon worden.

Morgen wordt er dan naar Karonga gegaan om nog wat laatste dingen te halen en het wisselgeld in orde te brengen.

Vandaag was het Closure Day in de lagere school. Vandaag werden de rapporten uitgedeeld. Daaraan ging een soort oudercontact vooraf. Alle ouders (4 stuks), leerlingen en leerkrachten werden samen in een lokaal gezet. Dan volgden er een aantal speeches. Nadat de directeur en 2 leerkrachten het woord hadden genomen, werd er aan de fellow teachers from Belgium gevraagd om iets te zeggen. En wie dat mocht doen, werd er ook meteen bij gezegd. Lorenz, you can now speak. De 2 dames tevreden en Lorenz zat er niets mee in.

Na anderhalf uur speechen, was de tijd daar om over te gaan tot de uitreiking van de rapporten. Eerst kregen de beste leerlingen van elk jaar nog een beloning die bestond uit pennen, kleurpotloden, schrijfpotloden, stiften, slijpers en gommen. Gesponsord door het Belgische thuisfront, bestaande uit familieleden en de stageschool van Linn.

Tijdens en na het uitdelen van de rapporten deden we nog een praatje met enkele leerlingen, ouders en leerkrachten en nadien begonnen Linn, Lies en Lorenz aan de grote kuis op de lagere school. Ook hier is een opknapbeurt altijd welkom, dus het poetsen en op orde brengen van de lokalen is een mooie daad. Ook hier krijgen de krijtborden een nieuw leven.


Zaterdag 23 maart

Terwijl Lorenz op de lagere school aan het klussen was, vertrokken Yoeri, Linn, Lies en Ian naar Karonga. Zoals je al kon lezen, worden daar nog enkele spullen aangekocht van het sponsoringsgeld dat we tot nu toe inzamelden.

Lorenz had ondertussen hulp gekregen van een stelletje Mufipa’s op e lagere school. Een aantal leerlingen die op de school wat rondliepen, zagen Lorenz aan het werk in de lokalen en ze kwamen spontaan te hulp na een eerste kwartier van observatie vol interesse.
Vanavond steken we onze barbecue nog eens aan en dus bereiden we ons nu alweer voor op een feestmaal. Hoewel het wel meer bescheiden zal zijn als vorige keer.

Malaweetje: Wist je dat de Malawiaanse economie echt niet rijk wil worden aan ons? Geld afhalen is hier een ramp. Meer dan €1000 afhalen is zelfs met een Visa onmogelijk. En de bankbediende gaat er vanuit dat als er geen bonnetje uit de machine komt de transactie niet gelukt is. Gelukkig wisten wij er iets meer vanaf!

Zo, met het posten van deze blog zetten we onze laatste volledige week aan de lodge in. Volgende week vrijdag vertrekken we immers op onze vakantie doorheen Malawi. Maar eerst nog een weekje werken op de lagere en middelbare school.

Ook maken we het antwoord van de vorige prijsvraag bekent. Mufipa betekent zwarte. De gelukkige winnaar van deze vraag is de mama van Lies! Proficiat, u wint tropische groeten vanuit een ondenkbaar warm Malawi! Geniet ervan daar in de sneeuw.

Tot volgende week donderdag. Dan geven we jullie, als alles goed loopt (hier weet je het nooit met stroom- of internetpannes), een update.

vrijdag 15 maart 2013

You cannot give my wife the pregnance!


Zaterdag 9 maart

Vanochtend vertrokken Linn, Yoeri en Ian naar Karonga om het één en ander te gaan halen met de inkomsten van onze inzamelactie die we gestart zijn. Onze eerste sponsoren zorgden ervoor dat we na het weekend zouden kunnen starten met het verbeteren van allerlei dingen in de scholen. De eerste week starten we in de middelbare school. Nadien zal ook de lagere school nog een transformatie ondergaan, al is het op een iets andere manier. Meer lagere-schools-gericht.

Ondertussen bleven Lies en Lorenz in de lodge en hielden ze zich bezig met enkele van die materialen voor de lagere school. Spelletjes en didactisch materiaal worden hier aan de lopende band gemaakt. Deze in een mooi jasje steken gebeurt later, zodat de levensduur van sommige zaken zoals wandplaten verlengd wordt. 

Ons topwerk van vandaag? Mad Multiplication Tables (de lagere schoolkenners kennen dit misschien wel als ‘Malle Getallen’), een spel dat er voor moet zorgen dat de leerlingen de maaltafels kennen. Want zelfs in het vijfde leerjaar kennen ze nog geen maaltafels. Een beetje schandalig vinden we dat.

Terug van Karonga (en na een lange zoektocht) zagen we een mooi resultaat. Bordverf, verf voor de randen van de borden, lasnaalden, en kledij om Ian te beschermen tijdens het lassen.











Oohja, willen jullie graag iets nieuws weten?
Uiteraard he. Wel, we zaten hier vandaag zonder elektriciteit. Gefrustreerd? Nee hoor…

Malaweetje: Volgens Lies wordt maart in het Engels als Martch geschreven.















Zondag 10 maart

Na een avondje Boa spelen (het Malawiaanse spel bij uitstek, waarbij het de bedoeling is om een rij bonen van je tegenstander weg te kapen om te winnen. Het spel helemaal uitleggen is onmogelijk.) vertrokken Yoeri, Lorenz en Ian vroeg naar de middelbare school. De leerlingen hadden namelijk gevraagd om baseball te komen spelen omdat ze het graag wilden leren. Meteen alle materialen op onze rug, zodat we daar morgen niet mee moeten sleuren.

Aangekomen op school, geen enkele leerling te zien. TIA, this is Africa! We hadden ons er al wel aan verwacht, omdat het vanaf morgen examens zijn en omdat we onderweg al enkele leerlingen tegenkwamen.
Ach, we hebben er weeral een mooie ochtendwandeling opzitten en onze werkmaterialen zijn al op school. Toch niet helemaal voor niks gekomen.

Om 9u waren we dus al terug aan de lodge. En heey, er was geen elektriciteit. Nee toch? Hoe kan dat nu?
Omdat we het zicht hier eventjes wat beu waren en omdat we helemaal niets konden doen zonder elektriciteit, besloten we op familie-uitstap te gaan. Met z’n allen naar Uliwa, en hoe! This is Africa, dus we besloten onze trip met de fietstaxi te maken. Wat een geweldig zicht! Vijf Mzungu’s achter elkaar op de fietstaxi. We waren ook tijdens het deze trip weer het middelpunt van de belangstelling. Overal waar we passeerden werden we nageschreeuwd door kleine Mufipa’s. (Wie weet ons deze keer de betekenis te geven?)

In Uliwa kochten we nog huishoudelijke zaken en daar lieten we iets typisch Afrikaans maken. Met een Afrikaanse lap stof, trokken we naar een kleermaker en lieten we onze maten opmeten om binnenkort te schitteren met een echte Afrikaanse broek.

Het is vandaag zondag, dus dat betekent vettig en westers eten! Vanavond op het menu: Worstenburger met friet. En het heeft nondeju gesmaakt! Wat een uitstapje en een avondje elektriciteit al niet aan je humeur kan doen.

Terwijl we zaten te eten gebeurde iets waar Malawi al heel lang op aan het wachten is. Zondvloed! Nooit gezien! Onwaarschijnlijk dat er zo’n grote hoeveelheid water in één keer uit de lucht kan vallen! Lorenz, Yoeri en Ian waren hierdoor niet van plan hun eten op te geven en bleven dus mooi zitten. Het gevolg? Kijkt u zelf maar eventjes. Ja, wij hebben hier een terras met afdak, maar dat was blijkbaar niet opgewassen tegen deze hevige regenval. Nadien besloten we dan maar om een partijtje watersliden op het terras te houden aangezien er zo’n 3 cm water op sommige plaatsen stond. 

Malaweetje: Wist je dat je blank wordt van eieren eten en melk drinken? Althans, dat zegt een uitermate intelligente Malawiër toen we hem ontmoetten in Uliwa.


Maandag 11 maart

De eerste dag van de examens is aangebroken. Linn, Lies en Lorenz trokken met de eerste examenexemplaren naar de lagere school, terwijl Ian en Yoeri naar de middelbare school vertrokken om respectievelijk toezicht te gaan houden en te gaan klussen. Na het toezicht houden zal Ian dan ook helpen klussen en zal het lasapparaat uitgetest worden.

Op de lagere school was er, behalve de examens brengen, niet echt een taak voor Lorenz, Lies en Linn. Lies en Linn besloten om nog wat afgedankte prenten te verzamelen en foto’s van de lokalen te maken, terwijl Lorenz al fiets taxiënde naar de middelbare school vertrok.

Daar was Yoeri al in volle actie met het schuren van één van de schoolborden in Form 1. Lorenz schoot hem te hulp met het schoonmaken van het lokaal. Wat een uitdaging! Het bord stofvrij maken en schuren, de daken vrijmaken van spinnen, spinnenwebben, wespennesten en ander ongedierte dat niet in een klaslokaal thuishoort, de vloer vegen en last but not least kreeg het bord een eerste laag verf. Ook Ian kwam zich ondertussen moeien en zo schoot het werk mooi op.

Volgende actiepunt vandaag: testen van ‘the welding machine’ en daarvoor op zoek gaan naar kapotte bedden in de opslagkamer. Opslagkamer? Zeg maar rommelkot in de 1879e macht! Wat een miserie om daar iets uit te krijgen! Gelukkig werden we bijgestaan door een bende gespierde, zwarte waaghalzen om de eerste exemplaren uit het hok te sleuren.

Resultaat van vandaag? 2 gekuiste lokalen waar de borden al een eerste laag verf hebben gekregen, 3 gelaste bedden en een barbecue, die we deze week nog gaan uittesten! Dat kan gewoon niet mislukken.










Op de terug kwamen Lorenz, Ian en Yoeri een obstakel tegen. Wat normaal een riviertje was van een centimeter of 2 diep, was veranderd in een stroom van een dikke meter breed. Er overheen springen en de fietsen doorgeven was de boodschap. Wat een nachtje regen niet kan doen!









Dinsdag 12 maart

Vandaag kregen Linn en Lies de opdracht om toezicht te houden tijdens de examens. Lorenz kreeg ook vandaag te horen dat hij niets moest doen, dus besloot hij al naar de middelbare school te vertrekken, waar Ian ook vandaag weer eerst toezicht moest houden. Nadien kwamen ook Linn en Lies een handje toesteken. Vandaag konden we niet zo veel doen op school. De man die al ons materiaal in het materiaallokaal had gezet, was vandaag niet aanwezig en niemand anders had de sleutel. De man zou om 13u komen, maar toen we hem om 15u nog niet gezien hadden, besloten we maar door te gaan. Een andere leerkracht had ook een aantal keer geprobeerd van onze man te bellen, maar tevergeefs.

Vandaag hielden we ons dan bezig met het schoonmaken van een aantal lokalen. De lokalen van Form 2 en Form 4 zijn tiptop proper gemaakt. Verder hebben we nog een aantal bedden gesorteerd en materiaal geselecteerd waarmee Ian nog aan de slag kan om gebruiksklare bedden te lassen.

Tijdens de middag hielden we een gezellige picknick onder een grote boom op het schoolterrein.
Vandaag kunnen we niets meer doen, want al het materiaal dat we nodig hebben, staat achter slot en grendel en sleutelman is er dus niet.

De rest van de dag bestond uit eten maken en examens afwerken en printen. Want de leerkrachten vinden het hier heel normaal dat als ze vandaag een examen komen brengen, dat dat dan morgen of overmorgen op hun bureau klaar ligt.

Malaweetje: Wist je dat ze een barbecue hier een ‘braai’ noemen?


Woensdag 13 maart

Vandaag hadden de drie lagere school studenten toezicht in hun eigen klas. De reacties achteraf waren allemaal ongeveer hetzelfde. Spieken, spieken en nog eens spieken. Het ging van kwaad naar erger hoe langer het examen duurde. En het was niet eens subtiel proberen te spieken. Plots begonnen leerlingen tegen elkaar te praten in het Tumbuka, waardoor wij er dus niets van verstonden, papieren die werden doorgegeven of oefeningen die ze gewoon aan elkaar lieten zien, dingen op de handen schrijven en dan laten zien, enzovoort. Dit betekent ook echt gewoon dat de leerlingen het niet kunnen. Op een paar leerlingen na zijn de resultaten tot nu toe gewoon rampzalig. Maar ligt dat enkel aan de leerlingen? Of heeft de manier van onderwijs er ook iets mee te maken? Wij hebben onze twijfels over de manier van lesgeven.

Yoeri ging vanochtend op pad om een stuk van een vers geslacht varken uit te kiezen voor onze barbecue van vrijdagavond. Hij kwam terug met een stuk varken, een stuk geit en een aantal vissen. Hij was trouwens getuige van de manier waarop ze de ingewanden hier uit het beest verwijderen. Het wordt vrijdag in ieder geval een feestmaal!








Op de middelbare school werd er vandaag niet veel gedaan. Ian moest toezicht houden, maar omdat er geen examens waren, kon hij dus geen toezicht houden. De man die de examens gisteren naar de drukkerij had gedaan, was spoorloos verdwenen en de examens waren dus niet in de school geraakt. Niemand weet waar die vent uithangt!























Iets later vertrokken Lorenz, Yoeri, Linn en Lies naar de middelbare school. Omdat het nog steeds regende, besloten ze te voet te gaan en de shortcut te nemen. Dat was niet het beste plan van deze stage. Dat lekje water van 2 cm diep, dat maandag al tot een stroom was gepromoveerd, was ondertussen tot een woeste rivier geëvolueerd, waar super veel stroming op zat.

Lies waagde zich als eerste aan de oversteek, terwijl de rest zijn schoenen en andere kleding aan het opbergen was. Plots hoorden we een gil en weg was Lies. Gegrepen door de stroming, viel ze in het water en werd ze een klein stukje meegesleurd door het water. Nog voor iemand van ons kon reageren, stond er al een zwarte, super gespierde vent naast haar om haar aan de kant te trekken. Deze man hielp ons een weg zoeken om de rivier over te steken en veilig aan de overkant te geraken.

Allemaal kwamen we zeiknat aan op de middelbare school. Lies helemaal doorweekt, want zij had blijkbaar afkoeling nodig in de vorm van een zwempartij in de rivier.

Op de middelbare school schuurden we vandaag 5 borden, waarna we deze een eerste laag verf gaven. Ian bleef ondertussen het beste van zichzelf geven door bed na bed weer functioneel te maken. De teller stond vandaag op 13.

Achteraf mochten we natuurlijk genieten van een welverdiend pintje in de bottle store!

Over donderdag valt niet veel anders te zeggen dan over de vorige dagen. Vandaag werd er terug geschilderd en gelast. Ian zorgde ondertussen voor een totaal van 36 bedden en de rest zorgde ervoor dat alle borden een tweede laag kregen op de randen en 4 borden werden volledig afgewerkt door ook al een tweede zwarte laag op het bord te zetten. Wat een mooie resultaten! Al zeggen we het zelf. We zijn wel eens benieuwd hoe lang ze de borden deze keer wat proper kunnen houden, maar de leerkrachten appreciëren wel wat we doen, dus ik vermoed dat een aantal er wel op zullen toezien dat het materiaal met respect wordt behandeld.




Voor we er aan begonnen
Na een eerste behandeling ziet het er zo uit

Donderdagavond gingen de heren nog eventjes iets drinken in de bottle store met onze goede vriend Kondowe, die hier elke dag aanwezig is. We kwamen veel te weten! Kondowe vertelde ons onder andere dat een dame van plezier hier al te verkrijgen is voor 500 Kwacha (wat gelijk staat aan €1). We hebben lang geprobeerd om onze man een les in levensvaardigheden te leren, maar we hadden het gevoel dat hij niet luisterde. Zijn uiteindelijke besluit was: “I am Ayesaiah, I know everything about the handworking.” En toen we vroegen of we zijn vrouw, kinderen en huis eens mochten zien, kregen we dit antwoord: “Nooo, you cannot give my wife the pregnance!” Waarbij hij dus duidelijk niet begreep waarover wij het hadden. Rare, maar leuke vent, die Kondowe!


Vrijdag 15 maart

Weer een doodgewone ochtend in Malawi. Deze keer moesten Yoeri, Linn, Lies en Lorenz toezicht gaan houden en mocht Ian iets later vertrekken. Op de lagere school aangekomen wou de directeur vandaag de rapporten van de leerlingen al hebben omdat de leerkrachten vandaag zouden beginnen met deze in te vullen. Helaas waren wij niet helemaal op de hoogte en stelde Lorenz voor om ze meteen te gaan printen. Geen toezicht voor Lorenz vandaag.

Toen hij terug op school kwam, ging hij eventjes kijken hoe het er bij Linn en Lies aan toeging en in beide klassen werden er vandaag papieren ingeleverd omdat er gespiekt werd. Derde dag op rij spieken door de vingers zien gaat er een beetje over en uiteindelijk zijn de resultaten toch even slecht. We zijn eens benieuwd naar hoe onze gegeven lessen het er vanaf gaan brengen.

Na nog eventjes hard werken op school besloten Ian en Yoeri naar Uliwa te fietsen om inkopen te gaan doen voor ons feest van vanavond. Deze avond is het de lang verwachten barbecue en we zijn allemaal heel enthousiast! Dit wordt een heerlijke avond!

Malaweetje: Wist je dat ons bedrijf aan uitbreiding heeft gedaan en nu 2 letters kan toevoegen? M.T.F.F Company, werd M.T.F.F.P.W Co! We voegden Painting en Welding toe aan onze multinational. Mzungu’s can do EVERYTHING!

The Malawian Way! Wat? De zekering springt?
Dan rammen we de draden toch gewoon in de kast!

Afsluiten doen we met deze laatste foto en een bedankje gericht aan al onze sponsors tot nu toe:


vrijdag 8 maart 2013

Somewhere, Somehow, Something went terribly wrong!


Het is weeral weekend en dat betekent een nieuw verhaal voor jullie.


Dinsdag 5 maart

We zitten hier nu exact een maand. Al een maand! Het gaat hier zeer snel vooruit, de tijd staat niet stil, en hoe lang onze dagen ook zijn (ze beginnen namelijk om 5:30u), soms lijken ze nog veel te kort om alles gedaan te krijgen.

Gisteren was het feestdag in Malawi (Martrys Day, een herdenking voor de strijd tegen de onafhankelijkheid), dus vandaag hadden we onze eerste werkdag van de week. Eigenlijk valt hier niet zo veel over te vertellen. Het les geven gaat gewoon door. Het is deze week ‘Revision Week’ in de middelbare school. Alle leerstof die de leerlingen gezien hebben en die in het examen van volgende week voorkomt moet nog eens herhaald worden. Yoeri zag enkele wijzigingen in zijn planning en op het laatste moment moest hij een voorbereide les laten vallen en een andere maken, want daarover zou er nog wel leerstof op het examen komen.

Flexibiliteit is ook hier een meerwaarde in het beroep van leerkracht.

Linn en Lies werden vandaag gevraagd hun eigen examen op te stellen, omdat de leerkrachten het heel druk hebben. Lorenz’ examen is reeds afgewerkt door de leerkracht, maar hij gaat de 2 anderen helpen met het opstellen en nakijken van hun vragen.

Malaweetje: Toen Yoeri zijn leekracht vroeg of de Revision vandaag door hem of de leerkracht zelf gegeven werd, reageerde de leerkracht verbaasd. “Is het dan geschiedenis vandaag?”


Woensdag 6 maart

We worden hier echt geteisterd door elektriciteitspannes. Gisterenavond besloot de elektriciteit opnieuw uit te vallen, waardoor het deze nacht weer bloedheet was en we zonder ventilatie in de kamers zaten. Lastig, maar ach, het is nu zo en we overleven het wel.

Op de lagere school kregen ze vandaag toevallig en onverwachts te horen dat de examens maandag al beginnen. We hebben het werkje van examens digitaliseren al een weekje op ons genomen, maar nu stromen de examens echt binnen. Iedereen geeft hier nog wat examens af en deze moeten dan tegen maandag allemaal getypt en afgedrukt worden. Wat een hels werkje, want de helft van de handschriften is hier echt onleesbaar, waardoor elke zin 3 keer gelezen moet worden, voordat de juiste versie op de computer staat.

Vandaag stond er een speciale gebeurtenis op het programma. Linn was gisteren vals haar gaan kopen en vandaag werd dat ingevlochten. Harriet heeft hier blijkbaar een winkeltje en een kapperszaakje, waar ze enkel invlechtingen doet, dus Harriet kwam ook Linns haar invlechten. Was dat eventjes een werkje zeg! Haar invlechten gebeurt dus niet eventjes op een uurtje tijd. Na 6 à 7 uur vlechten was dit het resultaat!


Tijdens de middag raakte Yoeri zo gefrustreerd, dat hij in alles wat hier gebeurde wel iets slechts zag. Bovenop alle tegenslag besloot de broodrooster het nog op te geven, waardoor het middagmaal nog langer op zich laat wachten. “Alles gaat hier zo ongelofelijk traag! Snel een boterham eten duurt hier een eeuwigheid!”, was zowat de slagzin van deze middag. Heerlijk, dat Nederlandse accent dat minuut na minuut gefrustreerder raakt. Lorenz lag letterlijk tegen de grond van het lachen.
Verder bestond ook vandaag weer uit examens typen tegen de tijd. Want alles moet zo snel mogelijk af geraken.

Donderdag 7 maart

Tijdens de les vandaag had Yoeri de opgave om voor zijn 2 klassen tegelijk les te geven. Zo’n 100 studenten in 1 klaslokaal. Zie hier het resultaat! Op een gegeven moment moest Yoeri zelfs naar buiten lopen, om dan aan iemand een antwoord te gaan geven doorheen het raam, omdat hij door het klaslokaal niet tot bij de leerling geraakte. 

Omdat we het hier op het terras van de lodge zo bloedheet hadden en we het hier eventjes beu waren, besloten Linn, Lies, Lorenz en Yoeri een wandeling door het dorp te maken, op zoek naar Afrikaanse stof voor broeken of rokken, zo iets licht dat leuk rond je lichaam zit en een aandenken aan Afrika. Wij naar dat winkeltje, waar ze natuurlijk uitgerekend vandaag enkel lelijke stoffen hadden. Geen succesvolle zoektocht en met lege handen terug. Maar eigenlijk hadden we helemaal geen zin om weer terug aan de lodge te gaan zitten, waar voor de zoveelste keer de stroom weer eens tegen ons bleek te zijn. We konden hier dus ook weer niks doen, want de stroom deed het niet. Lorenz, Yoeri en Linn besloten om dan in het dorpje maar iets te gaan drinken.

Na een tijdje was ook Ian terug van school en die besloot ons te vergezellen. Tegen die tijd ging Linn Lies terug gezelschap houden. Ian heeft normaal gezien geen les op donderdag, maar een student zou computerles bij hem komen volgen omdat zijn vader een computer had gekocht, maar niet wist hoe deze te gebruiken. Inderdaad, ZOU, want de student kwam natuurlijk niet opdagen. Zo zijn we het hier al gewoon.
Na een tijdje vergezelde de directeur van de middelbare school ons op het ‘terras’ en zo werd er nog wat over het geloof en de school gebabbeld. Deze man is de eerste die begrijpt dat wij niet meer in God geloven omdat de wetenschap alles bewijst. De rest van Malawi lacht ons uit omdat wij niet meer in God geloven. Achja, zij moeten het weten!

Terug naar de lodge om ons avondmaal te verorberen. Dat avondmaal bestond uit nsima met vis en een goed sausje gemaakt door de dames. Onze zwarte vriend Kondowe vond toch dat er iets niet klopte. “Somewhere, somehow, something went wrong!” Waarna  hij besloot om toch niet van de maaltijd te proeven. (Al zei hij wel dat het correct was klaargemaakt)


Vrijdag 8 maart

Ik denk dat we een beetje in herhaling vallen met het volgende te vertellen. Hoe dan ook doen we het toch: Vannacht viel de elektriciteit uit. Om gek van te worden. Voor school werken kan niet, eten maken kan niet, het licht kan niet worden aangestoken, …

Je kunt gewoonweg niets doen. Yoeri en Lorenz hebben de halve nacht wakker gelegen van de hitte, omdat de ventilator het dus ook niet doet zonder elektriciteit.

Blijkbaar is de transformator in het dorp ontploft, waardoor er brand is ontstaan en de kabels hier vlakbij zijn doorgebrand en naar beneden zijn gekomen. Er wordt nu nog steeds aan gewerkt en aangezien ze er al lampen hebben bijgehaald, vermoeden we dat het nachtwerk wordt en we dus voor morgenochtend al zeker geen elektriciteit hebben. Joepie, koken op een minibarbecue vanavond. Mooi en gezellig het weekend inzetten noemen ze dat.

Yoeri en Ian hadden deze namiddag een afscheid op school omdat ze de allerlaatste les hebben gegeven vandaag. Tijdens Ians laatste les deelden de heren balpennen met tape en koekjes uit voor elke leerling om hen te bedanken voor hun stage. Waarom tape? Omdat de leerlingen hun boeken of pennen maken met tape. Ze halen zelfs prenten van de muren om met die tape een boek te plakken.


Vanavond zijn we uitgenodigd om iets te komen drinken in ‘the bottle store’ hier in het dorp. Een winkeltje waar je drank kunt kopen en waar je met behulp van een lege bak je eigen terras kan bouwen. Maar we hebben net vernomen dat alle drank daar warm is, vanwege de elekriciteitspanne, dus we blijven hier maar zitten vanavond.

Vanaf volgende week zijn het examens en we zijn heel benieuwd over de resultaten. Volgens Ian zijn de examens van Form 1 (alleszins het aardrijkskunde examen) peanuts. In de lagere school ligt het niveau ook niet zo hoog, maar denken we dat sommige leerlingen enorm gaan falen omdat tijdens de herhalingsoefeningen heel veel foute antwoorden gegeven werden.


We lanceren hier ook nog eventjes een warme oproep:

Vrienden! Bekijk de volgende foto!

Voor diegenen die het handschrift slecht kunnen lezen, hier de tekst:

Het klassieke krijtbord is het enige didactische middel dat op school gebruikt wordt. Jammer genoeg is ook dit in erg slechte staat. Met wat hulp van jullie (en moeite van ons), kunnen we deze borden herstellen. Ook zouden we dan ander didactisch materiaal en lesboeken voor de school kunnen kopen.

Heb je deze maand een klein bedrag over waarmee je de school wil steunen, neem dan contact met een van ons op zodat het bedrag overgeschreven kan worden. Elk bedrag is welkom en mag tot eind maart overgemaakt worden, zodat we nog tijd hebben om het te besteden.

Namens de hele school: alvast heel erg bedankt!

De school is ontzettend geholpen met elke steun! Een prachtige gelegenheid om late Nieuwjaar voornemens uit te voeren ;).


Lorenz, Yoeri, Ian, Linn & Lies

PS: We kopen de materialen allemaal zelf aan, zodat er zeker niets van het gesponsorde bedrag verloren gaat.

Malaweetje: Wist je dat een schoolboek maar €5 kost? Storten maar!


Alle leerkrachten op de lagere school

Klasfoto met juf Lies

Klasfoto met meester Lorenz

Hmmm, stoofvlees met frietjes!