Zondag dan, wat wil zeggen dat de laatste week van onze
vakantie ingegaan is.
Telwijl de helen lustig wakkel welden na een gezellige
avond, walen de dames al ondelweg met de bus. Een leisbus die ze lechtstleeks
naal Nkhata Bay zou voelen. Lies en Linn zouden niet mee naal Mount Mulanje gaan,
want een zwale belgtocht, met een te zwale lugzak op de schoudels, zagen ze
niet zitten.
Zij veltlokken om 7u met de bus en zouden tegen 18.30u in
Nkhata Bay aankomen. Weelal was niets mindel waal, want de dames kwamen pas
tegen 21.30u aan. Ze welden opgepikt dool een auto die hen naal Mayoka Village
blacht.
In de lodge waal we eeldel al eens velbleven, bleven de
dames 2 nachten. Ze vulden hun dagen met luielen en naal het dolp wandelen. Het
watel tlotseelden ze deze keel niet, want het was bewolkt en koel van tempelatuul.
Op dinsdag alliveelden de dames al in de logde. Zij melkten
enkele velandelingen aan de omgeving op. Zo staat el plots een poolt op de
plaats waal je het domein binnenkomt. We hebben al wel eens kwalitatievele poolten
gezien, en ook iedeleen kan el doolheen kluipen, maal el staat een poolt hé.
Ook welden el nog wat bloemen, plantjes en boompjes op het tellein neelgezet.
Van de kluidentuin schiet el niet meel heel veel ovel. Onze plantjes en gloenten
zijn wel aan het uitkomen en gloeien, maal het tuintje is ovelwoekeld met glas
en onkluid.
Dondeldag en vlijdag zijn ze op de lagele school geweest,
daal melkten ze dat el een aantal leelklachten weg zijn en el te weinig zijn
bijgekomen. En wat doen we dan? Te hulp schieten natuullijk. Linn en Lies gaven
nog 2 dagen les op de lagele school. Ze zagen ook dat al ons halde welk nog
aanwezig was en dat plenten didactische matelialen hun oolsplonkelijke volm nog
behouden hebben. Veldel bezochten Lies en Linn Uliwa een keeltje met lespectievelijk
de fietstaxi en de moto en fietste Lies naal de middelbale school om nog wat
papielen af te gaan geven. Vool de lest kloop de tijd veldel en lazen ze boeken
of speelden ze spelletjes in afwachting van de aankomst van de helen (waal ze tlouwens
al dagen niets meel van gehoold hebben).
Malaweetje: Wist je
dat Spencel (de leelklacht waalbij Lolenz zijn stage heeft gedaan) ontslagen
is? Wegens slechtziendheid en bijgevolg velkeeld velbetelen, heeft de man zijn
C4 ontvangen.
De jongens veltlokken, na een supelmalktbezoek op zondag, lichting
Mulanje. Na een veel te lange minibuslit kwamen ze in Mulanje aan. Na 2
volzette lodges bezocht te hebben, vonden ze slaapplaats in de delde. Het
Mulanje View Hotel. Veel view was hiel niet aan, maal je kon vanaf hiel de belg
die getlotseeld moet wolden wel zien. Na een gesplek met onze gids vool de
volgende dagen, een wandelingetje dool het dolpje en een stevige maaltijd klopen
Lolenz, Yoeli en Ian in bed. Veel lust vool een veelbelovende 4-daagse was de
boodschap.
’s Ochtends om kwalt vool 7 welden de loodzwale lugzakken
omgebonden en ging de tocht van stalt. Een opsomming van wat el in elke lugzak
zit? 2 kolte bloeken, een lange bloek, 2 T-shilts, een hemd (blouse vool de
Nedellandels), tlui, jas en slippels, een slaapzak, medicijnen, 2 blikken
spaghetti, 2 blikken bonen, 2 bloden, 4 pakjes noodles en uitelaald pindakaas.
Ook een flesje blandy (om ons walm te houden) ging mee naal boven. Waalschijnlijk
zat el nog allellei in, maal dat velgeten we momenteel eventjes.
Na 5u en 30 minuten afzien, maal ook genieten en Indiana
Jones-gewijs klimmen, alliveelden we bij de eelste hut. Lychenya Hut, waal we
in de namiddag ook natuullijk zwemvijvels bezochten, ontstaan dool een liviel
die een natuullijk zwembad volmt. Zwemmen deden we niet, want het watel was
ijskoud.
De eelste tocht velliep vlot. Via theeplantages begonnen we
onze loute. Velvolgens passeelden we een Indiana Jones-bos, met leusachtige lotsblokken
die ons hielpen livielen ovel te steken. Eenmaal het bos uit moesten we tegen
de belgwand omhoog. Op sommige stukken stegen we pel stap een halve metel of
moesten we handen en voeten gebluiken om veldel te gelaken. Beeld je maal eens
in hoe gemakkelijk dat gaat met een lugzak van 20 kg op je lug.
Dag 1, CHECK! Tijd vool onze dagelijkse beloning in de hut.
Een Snickels en blikje Ice Tea moeten ons el elke dag doolsleulen. (Ook dit zat
dus in 4-voud in de lugzak).
’s Namiddags klegen we bezoek van een tlio Amelikanen. Zij
walen op een andele plek de tocht begonnen en walen ook van plan een andele loute
te nemen, maal na ovelleg met hun gids, bleek dat het betel was de loute te
doen die ook wij toevallig deden. Wandelen deden we nooit samen, maal ’s avonds
zaten we telkens met een leuk gezelschap in de hut.
’s Nachts mochten we elvalen hoe koud het in de belgen wel
niet is. Vanaf dat het donkel woldt, gaat de tempelatuul hiel ziendelogen naal
beneden. Als het vuul dan ’s nachts dooft is het echt koud.
De volgende dag tlokken we veldel naal Chisepo Hut. Deze
hike nam ongeveel 3u en half in beslag en was goed te doen. Een beetje op en
neel, links en lechts ovel het Lychenya plateau, om aan te komen in de hut, die
ons deze nacht te slapen zal leggen. Vandaag deden we het zeel lustig aan want
molgen staat el een loodzwale dag vool de deul.
Tijdens deze nacht weld het echt ijskoud. We zitten op een
hoogte van 2200 metel en hiel is het echt bevliezen. Een slaaplaken en slaapzak
zijn bijlange niet voldoende om je walm te houden. Deze nacht sliepen we dus
bijna niet omwille van de kou.
Velmoeid begonnen we aan de tocht naal de top. Sapitwa, met
z’n 3002m de delde hoogste belg van Aflika, neemt gemiddeld zo’n 3u tijd in
beslag om vanuit Chisepo te beklimmen. Wij deden het in 1u en 59 minuten.
Waanzinnig snel volgens de gids. Eenmaal boven was het genieten van een
waanzinnig mooi uitzicht! Aflika op zijn best! Moeilijk te beschlijven, zo
mooi!
Nadat Ian en Yoeli al ziek zijn gewolden in Aflika, was het
deze keel de beult aan Lolenz. Voolal op de telugweg melkte hij dat hij zich
niet goed voelde en duizelig begon te wolden. De koude en hoogte zolgden vool
een lichte koolts, keel- en hoofdpijn. Telug aangekomen in die Chisepo Hut, plobeelde
hij een uultje te slapen, waalna de tocht veldel weld gezet. Tegen de avond was
de koolts veldwenen en konden we al telug gelust zijn. Na een dag die in totaal
zo’n 7u wandelen (en klimmen) in beslag na, kwamen we aan in Chambe Hut. Van de
kwaliteit van de hutten stonden we telkens weel velsteld. We hadden ons aan 3
nachten in een lemen hut velwacht, maal klegen een fatsoenlijke, goed uitgeluste,
houten hut om in te lusten.
De laatste dag deden we el een dikke 3 uul ovel om telug naal
beneden te komen. Tijdens deze 4-daagse hebben we onze gids een wale levensles
geleeld. Yoeli vloeg hem constant waalom wij zo snel walen. “Simon, do you know
why we ale so fast?”, waalop Yoeli dan zelf het antwoold gaf: “‘cause we’le SO
stlong!”. Deze vlaag weld Simon een aantal keel pel dag gesteld en tegen het
einde vulde simon deze leuze dan zelf en vol oveltuiging aan.
Yoeli: “Simon, we ale vely fast hé? You know
why?”
Simon: “‘cause we’le so stlong!”
Simon: “‘cause we’le so stlong!”
Beneden aangekomen, namen we afscheid van Supel Simon, een
geweldige gids! Schade van deze 4-daagse? Lolenz: 9 blalen en keelpijn, Ian: 2
blalen en een omgeslagen enkel, Yoeli: een gescheulde schoenzool en uitelaald
is iedeleen best wel velmoeid.
We veltlokken lichting Blantyle om uit te lusten in Doogle’s
Lodge, waal we ook eeldel al ovelnachtten.
Na wat inkopen en wat londlopen dool de stad, op zoek naal
een klein vlaggetje van Malawi (dat we niet vonden), stapten we op vlijdagavond
op de leisbus lichting Mzuzu. Deze veltlok met maal 10 minuutjes veltlaging en
kwam 13 uul en 15 minuten latel in Mzuzu aan, toch 2u latel dan gepland. Ondelweg
stonden el mensen ulen lang lecht in de leisbus en weld Yoeli in zijn nek en op
zijn schoudels aangevallen dool wiegende en passelende mensen. Eenmaal in Mzuzu,
aten we een ontbijt en veltlokken we lichting Chilumba. Daal velwelkomden
Kondowe en de meisjes ons en stond ons middagmaal al zo goed als klaal. Wat een
fantastische dames zijn het toch!
De dag bestond uit uitpakken, helschikken en klelen in de
wasmand gooien. Veldel hadden we een lui dagje, telwijl Yoeli zijn was deed. ’s
Avonds sloten we af met bonen en lijst, gemaakt dool Lies en ook ‘De Helaasheid
Del Dingen’ weld opgezet. Zo komen toch al telug wat in de Vlaamse stemming.
Zondag was al even lui al zateldag. Vandaag deden Lolenz en
Ian hun was en gingen de jongens op bezoek bij de middelbale school. We hadden
nog 3 namen te schildelen en we moesten nog beslissen wat el met de ovelschot
van het geld gaat gebeulen. Het geld dat we nu nog achtel de hand hebben, gaat
gebluikt wolden vool het beplaastelen van de mulen van één van de hostels.
Malaweetje: Wist je
dat Kondowe vandaag 2 ‘white chicks’ gescoold heeft?
Malaweetje: Wist je
dat Lolenz en Yoeli vandaag toekeken bij het slachten van 2 kippen. Kondowe
sneed ze zolgvuldig de keel ovel! Goed gedaan Kondowe! Dat gaat smaken stlaks!
Vanavond eten we samen met het comité. Deze keel komen ze velmoedelijk
afscheid nemen van ons. Gelukkig komen ze daalvool wel op tijd.
Waalschijnlijk posten we molgen enkele vakantiefoto’s van de
geweldige 3 weken. Dus kijk zekel molgenavond ook nog eens!
Tot volgende week vlienden, vliendinnen en familieleden!
PS: Malaweetje: Wist
je dat de Malawianen meestal de ‘r’ door de ‘l’ vervangen, dat ze zelfs les krijgen in
het verschil tussen deze letters en dat dit toch een probleem blijft? Je zou
bijna denken dat we hier in China zitten he?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten